เรื่อง: แตงโม สกลนคร
วันนี้มีเรื่องราวจากหัวใจของ "แม่กุด" ชาวบ้านหนองปลาดุก อ.เมืองสกลนคร มาเล่าให้ฟังครับ แม่กุดเป็นหญิงที่มืออาจจะทำงานได้ไม่เต็มที่นัก แต่หัวใจของแม่กุดเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวังและความมุ่งมั่นเหลือเกิน
แม่กุด เล่าด้วยความภาคภูมิใจว่า แม้จะลำบากมีที่นอนแทบจะเรียกว่าบ้านได้ไหม แต่พอมีงานรับจ้างในหมู่บ้านจะไปทุกครั้ง ส่วนใหญ่ แม่เอมอร ที่กัลยาณมิตรที่ดูแลกันมาตลอด จ้างมาช่วยงานเกษตรที่ส่วน ปี2567 แม่เอมอร ได้เข้าร่วมปฏิบัติการโมเดลแก้จน "ปลูกมันฝรั่ง" จากโครงการวิจัย ม.ราชภัฏสกลนคร จึงมีกิจกรรมเกษตรจ้างแม่กุดและสามีแทบทุกวัน
ส่งผลให้แม่กุดมีรายได้เพิ่มขึ้น รวมกับสามีก็ได้วันละกว่า 600 บาท สามารถพึ่งพาตัวเองได้ ไม่ต้องเข้าป่าหาของมาขายเหมือนเมื่อก่อนเลยครับ แค่ได้ยินแค่นี้ก็รู้สึกดีใจแทนแม่กุดมากๆ เลยนะครับ
แต่สิ่งที่ แม่กุด พูดแล้วทำให้รู้สึกตื้นตันใจที่สุด คือความหวังที่ยิ่งใหญ่ของแม่กุดครับ แม่กุดอยากเห็น "ความยากจนข้ามรุ่น" หมดไปจากครอบครัว และแสงสว่างของแม่กุดก็คือ "หลานสาว" ครับ แม่กุดทุ่มเททำงานหนักเพื่อส่งเสียให้หลานสาวได้เรียนจบ "พยาบาล" เพื่อที่หลานจะได้มีอนาคตที่ดีกว่า มีชีวิตที่ไม่ต้องเผชิญความลำบากเหมือนคนรุ่นแม่กุด หรือรุ่นพ่อของหลาน
เรื่องราวของ แม่กุด สะท้อนให้เห็นว่า "โอกาสทางการศึกษา หรือพัฒนาทักษะใหม่ๆ" สามารถเป็นกุญแจสำคัญในการเปลี่ยนแปลงชีวิต และส่งต่ออนาคตที่ดีขึ้นจากรุ่นสู่รุ่นได้จริงๆ ครับ แม้ในชีวิตประจำวันแม่กุดยังต้องเผชิญกับความยากลำบาก แต่ความหวังที่จะเห็นหลานสาวประสบความสำเร็จคือแรงผลักดันอันยิ่งใหญ่ที่ทำให้แม่กุดสู้ต่อไป
"ทุกหยาดเหงื่อที่รินไหล คือการลงทุนเพื่ออนาคตที่สดใสของใครอีกคน"
ในงาน บพท. มาติดตามงานวิจัยวันที่ 300568
