ความทรงจำ "ลาบหมาน้อย" ไม่ด้อยค่า
เข้าใจผิดว่า “ใบหมาน้อย” หรือ ”กรุงเขมา“ เกิดตามฤดูกาล ในช่วงอายุเวลาก่อนวัย 20 ปี พอถึงฤดูหนาว แม่ผมจะทำเมนู "ลาบหมาน้อย" ให้กิน รู้สึกเย็นตั้งแต่ลำคอลงถึงท้อง แม่ยังบอกอีกว่าใบหมาน้อยแก้ร้อนใน พอมาทำงานเริ่มห่างหายไปนาน ไม่ได้ด้อยค่านะแต่หากินยากมาก
กระทั้งมีโอกาสไปร่วมทานข้าวที่ชมรมผู้ปกครองบุคคลออทิสติกจังหวัดสกลนคร (บ้านนาหัวบ่อ) ทางชมรม ฯ ฝึกให้น้องคนพิเศษ ปลูกและดูแลต้นหมาน้อย มีเป้าหมายปลูกถึง 10,000 ต้น นำใบมาอบแห้งแล้วบดเป็นผงเก็บไว้ทำอาหารได้นานขึ้น เมื่ออยากกินก็นำผงมาละลายน้ำทำอาหารได้หลายเมนู เมื่อพบเจอกันอีกครั้งจึงเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวของ “หมาน้อยไม่ด้อยค่า”
จากใบหมาน้อยสู่ลอดช่องกะทิ
ทางชมรม ฯ นำเสนอเมนูของหวานจากใบหมาน้อยนั้นคือ "ลอดช่อง" สำหรับผมคือความเซอร์ไพรส์มาก เคยอ่านเจอแต่ในเว็บไซต์ แต่วันนี้ได้ชิมแล้วตักเองแบบบุฟเฟ่ต์เลยครับ ตักลอดช่องหมาน้อย เท่น้ำเชื่อมแล้วราดกะทิ ชอบมากโดนใจใช่เลย
รสชาติ "ลอดช่องหมาน้อย" นุ่มนิ่มละมุนกับลิ้นมาก เย็น หอม หวาน ยกเป็นอีกเมนูโปรดเลยครับ ทำกินเองก็อร่อยทำขายคงไม่ทันลูกค้าแน่ เหมาะสำหรับคนดูแลสุขภาพกินได้ไม่มีแป้งครับ
สำหรับใครมีพื้นที่ว่างลองปลูกต้นหมาน้อยไว้ก็ดีนะ ในอนาคตอาจเป็นพืชเศรษฐกิจตัวใหม่ เพราะสามารถทดแทนสินค้ากันได้หลายอย่างทั้งอาหาร เครื่องสำอาง ยาสมุนไพร
เครือ/ใบ หมาน้อย (กรุงเขมา)
