เมื่ออาจารย์หลิวเอ่ยว่า "การเป็นโค้ชไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องทบทวนกันเป็นเดือน ๆ" ผมเองก็อดที่จะพยักหน้าเห็นด้วยไม่ได้เลยครับ การอบรม 3 วันที่เราได้มาเรียนรู้กระบวนการโค้ชวิศวกรสังคมนี้ เปรียบเสมือนการจุดประกายให้เราได้เข้าใจถึงวิธีการและเป้าหมายที่ชัดเจน แต่เส้นทางสู่การเป็นโค้ชที่แท้จริงนั้น ยังต้องอาศัยการบ่มเพาะจากประสบการณ์ของแต่ละคนอีกมากมาย
ผมรู้สึกประทับใจมากที่ได้เห็นหน่วยงานภาครัฐจัดอบรมในรูปแบบนี้ ซึ่งเปิดโอกาสให้ทุกคนได้มีส่วนร่วมอย่างแท้จริง เราได้เรียนรู้เครื่องมือสำคัญในกระบวนการโค้ชวิศวกรสังคมถึง 5 + 2 เครื่องมือเลยทีเดียว เป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่และทรงคุณค่ามากครับ
นานนับสิบปีแล้วที่ผมไม่ได้สัมผัสบรรยากาศของการหล่อหลอมทีมที่เข้มข้นเช่นนี้ การมีทีมวิทยากรที่เปี่ยมด้วยความรู้และทีมพี่เลี้ยงที่คอยดูแลอย่างใกล้ชิด ทำให้ผมนึกถึงช่วงเวลาที่เคยจัดงานลักษณะนี้ถึง 7 วันเต็มต่อรอบ ทีมงานทุกคนทุ่มเทแรงกายแรงใจอย่างหนัก
ซึ่งผมเชื่อว่าทีมงานเบื้องหลังการอบรมครั้งนี้ก็คงเช่นกัน สิ่งที่น่าสนใจคือ แม้เครื่องมือและองค์ความรู้ที่เราได้รับอาจไม่แตกต่างจากในอดีตมากนัก แต่กลยุทธ์ในการจัดงานที่ดึงดูดความสนใจและสามารถรักษาสมาธิของผู้เข้าอบรมไว้ได้ตลอดกิจกรรมนั้น ช่างเป็นสิ่งที่น่าชื่นชมจริงๆ
ผมเชื่อมั่นว่า หากวิศวกรสังคมตั้งใจจริง กระบวนการนี้จะไม่ใช่แค่การสร้างบุคลากรและการสร้างผลงานเท่านั้น แต่ยังเป็นการสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่เข้มแข็งและยั่งยืนอีกด้วย
และนี่คือข้อคิดที่ผมอยากจะฝากไว้: การเรียนรู้คือการเดินทางที่ไม่มีวันสิ้นสุด จงเปิดใจรับทุกประสบการณ์ เพราะทุกก้าวที่เราเดิน จะหล่อหลอมให้เราเติบโตเป็นโค้ชที่แข็งแกร่งและเข้าใจเพื่อนมนุษย์อย่างแท้จริง
